De hoogte van de berg is het hoogteverschil tussen het laagste en het hoogste punt. Hoge bergen kunnen langere pistes, een beter uitzicht, en vaak betere sneeuwval bieden.
De moeilijkheid van de skipistes wordt gemeten in "hellingsgraad", een systeem waarbij een helling van 100% gelijk is aan een hoek van 45 graden. Pistes met een gemiddelde moeilijkheidsgraad (gemarkeerd met een blauw vierkant) hebben een hellingsgraad tussen 25% en 40%. Deze pistes zijn ideaal voor regelmatige skiërs.
In gebieden waar off piste-skiën mogelijk is, kunt u overal skiën, wat geweldig is voor avontuurlijke types is. Er zijn echter gevaren zoals klif randen, lawines of gewoon verdwalen en lijden aan uitputting.
De moeilijkheid van de skipistes wordt gemeten in "hellingsgraad", een systeem waarbij een helling van 100% gelijk is aan een hoek van 45 graden. Pistes met een hoge moeilijkheidsgraad (gemarkeerd met een zwarte diamant) hebben een hellingsgraad van meer dan 40%. Deze pistes zijn ontworpen voor ervaren skiërs die houden van een uitdaging.
Dit is een lange baan, meestal gemaakt van beton bedekt met ijs. Ze wordt gebruikt voor bobsleeën en sommige kunnen worden gebruikt voor andere sporten zoals rodelen en skeleton.
Het gebied zal gemakkelijker toegankelijk zijn als het te bereiken is met het openbaar vervoer. Dit is meestal ook goedkoper dan andere vormen van vervoer.
Kamperen kan een goedkoper alternatief zijn dan hotels of B&B's, en kan een plezierige buiten ervaring bieden- hoewel het misschien niet ideaal zou zijn in de winter!